II. Cukrzyca
IV. Od diagnozy do remisji. Wady pomp insulinowych
II. Cukrzyca
IV. Od diagnozy do remisji. Wady pomp insulinowych
Ćwiczenia siłowe zmniejszają wagę ciała
Ćwiczenia z użyciem ciężarów zmniejszają masę ciała
Tło
Niedawno przedstawiliśmy dowody na niezależną od leptyny regulację homeostatyczną masy ciała gryzoni – tzw. grawitostat. Celem niniejszego badania było przetestowanie hipotezy grawitostatu u ludzi.
Metody
Przeprowadziliśmy randomizowane, kontrolowane jednoośrodkowe badanie , aby ocenić skuteczność sztucznie zwiększonego obciążenia na masę ciała u osób z lekką otyłością (BMI 30–35 kg/m 2 ). Badani byli leczeni albo ciężką (=wysokie obciążenie; 11% masy ciała) albo lekką (=małe obciążenie; 1% masy ciała) kamizelką przez osiem godzin dziennie przez trzy tygodnie. Pierwszorzędowym wynikiem była zmiana masy ciała. Drugorzędne wyniki obejmowały zmianę masy tkanki tłuszczowej i masy beztłuszczowej mierzonej za pomocą analizy impedancji bioelektrycznej.
Wyniki
W sumie 72 uczestników poddano randomizacji, a 69 (36 z wysokim obciążeniem i 33 z niskim obciążeniem) ukończyło badanie dla pierwszorzędowego punktu końcowego. Leczenie wysokim obciążeniem skutkowało bardziej wyraźną względną utratą masy ciała w porównaniu z leczeniem niskim obciążeniem (średnia różnica -1,37%, 95% przedział ufności (CI), -1,96 do -0,79; p = 1,5 × 10-5 ). Leczenie dużym obciążeniem powoduje zmniejszenie masy tłuszczowej (-4,04%, 95% CI, -6,53 do -1,55; p = 1,9 × 10-3 ), ale bez masy beztłuszczowej (0,43%, 95% CI, -1,47 do 2,34; p = 0,65) w porównaniu z obróbką przy niskim obciążeniu.
Interpretacja
Zwiększone obciążenie wagowe zmniejsza masę ciała i masę tłuszczu u osób otyłych w podobny sposób, jak wcześniej wykazano u otyłych gryzoni. Odkrycia te pokazują, że również u ludzi istnieje zależna od obciążenia homeostatyczna regulacja masy ciała – grawitostat.
