Czy wysokoprzetworzone szybko wchłanialne węglowodany są uzależniające?

fragmenty książki Judy Cho – The carnivore cure

Pierwszym krokiem do zdrowienia z uzależnienia od jedzenia jest przyznanie, że cukier jest substancją uzależniającą. Według Diagonstic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), oficjalnego podręcznika Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, daną substancję można uznać za uzależniającą jeśli:

1. Często konsumuje się ją w dużych dawkach lub przez okres czasu dłuższy niż pierwotnie zamierzano
2. Występuje nieustające pragnienie lub nieudane próby ograniczenia lub kontrolowania jej przyjmowanych ilości
3. Poświęca się dużo czasu na czynności związane z uzyskaniem do niej dostępu, przyjmowaniem jej lub wracania do stanu sprzed jej przyjęcia
4. Występuje łaknienie, bądź tzw. głód danej substancji
5. Przyjmowanie jej powoduje niewywiązywanie się z odpowiedzialności spełniania poważnych obowiązków zawodowych, szkolnych czy domowych 
6. Przyjmowanie jej nie ustępuje pomimo stale występujących lub powtarzających się problemów interpersonalnych lub społecznych spowodowanych lub zaostrzających się pod jej wpływem 
7. Przyjmowanie jej prowadzi do całkowitego zaprzestania bądź ograniczenia udziału w ważnych wydarzeniach społecznych, zawodowych czy rekreacyjnych
8. Przyjmowanie jej powtarza się w pomimo szkód na zdrowiu jakie wyrządza
9. Przyjmowanie jej nie ustępuje pomimo wiedzy o wywołanym lub pogłębiającym się przez jej spożycie trwałym lub nawracającym problemie natury zdrowotnej (fizycznym lub psychologicznym)
10. Zauważalna jest odporność na jej działanie w formie:
    1. Potrzeby zwiększania jej dawek do osiągania tego samego efektu
    2. Zmniejszającego się efektu działania wraz z postępującą konsumpcją tej samej ilości
    3. Syndromu odstawiennego charakterystycznego dla tej substancji
    4. Potrzeby przyjęcia danej substancji lub środka zastępczego by ulżyć lub uniknąć symptomów syndromu odstawiennego

Koniec cytatu.

Każdy, kto wspomni na innych grupach cukrzycowych o drastycznym ograniczaniu węglowodanów do tych bogatobłonnikowych, liściastych by móc w końcu zapanować nad cukrami bardzo często spotka się z wściekłością, pogardą, epitetami, i całą masą krytycznych opinii na swój temat. Brak merytorycznej dyskusji, brak cytatów z badań naukowych, jedynie emocje i podważanie faktów empirycznych. Jak myślicie – dlaczego? Może odpowiedź znajduje się powyżej?