Słowniczek

Inkretyny

Inkretyny: wydzielane przez jelita (w odpowiedzi na pożywienie) hormony sygnalizujące trzustce strawienie posiłku. Główny efekt wywołuje GLP-1.

GLP-1, inaczej: peptyd glukagonopodobny 1: hormon inkretynowy wytwarzany przez jelita, gdy są wypełnione strawionym pokarmem. Sygnalizujący trzustce, by zaczęła produkować insulinę, glukagon oraz amylinę. Ponadto hormon ten samodzielnie powoduje uczucie sytości oraz inne skutki.

DPP-4 antagonista, inhibitor dipeptydylopeptydazy IV: lek hamujący enzym DPP-4. Enzym ten niszczy GLP-1, więc stosując ten lek zwiększa się poziom GLP-1 w krwiobiegu. Leki na rynku polskim: Januvia, Ristaben, Galvus, Onglyza, Trajenta, Vipidia.

Januvia: doustny antagonista DPP-4 (hamuje aktywność peptydazy dipeptydylowej 4) zazwyczaj przyjmowany przez pacjenta raz dziennie. Podobny do leków Ristaben, Onglyza oraz Tradjenta. Substancja czynna: linagliptyna.

Mimetyki inkretyn (lub inkretynomimetyki): leki na receptę, które imitują działanie amyliny (Symlin) lub stymulują produkcję amyliny przez działające jeszcze komórki beta trzustki (Bydureon, Byetta, Victoza, Lyxumia, Saxenda, Trulicity, Ozempic, Onglyza, Tradjenta, Januvia). Amylina odgrywa rolę w dostrajaniu poziomu glukozy poposiłkowej a także powoduje uczucie sytości.

Victoza: agonista GLP-1, roztwór do wstrzykiwania raz dziennie. hamuje apetyt. Substancja czynna: liraglutyd.

Byetta/Bydureon: zawiesina do wstrzykiwania, inkretynomimetyk, agonista receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1) powodującego stymulację produkcji amyliny oraz insuliny, a także dublowanie niektórych efektów amyliny. Substancja czynna to eksenatyd.