V. Co mówią badania naukowe? Powikłania cukrzycowe

Wywiad z dr. Bernsteinem cz. 1

Wywiad z dr. Richard K Bernstein – cz. I

Jaka jest przyczyna powikłań cukrzycy?

Podwyższony poziom cukru we krwi a także duże wahania poziomu cukru we krwi. Niektóre badania wykazały, że te ostatnie również mogą być przyczyną powikłań cukrzycowych. Na przestrzeni lat istniało wiele tak zwanych autorytetów i organizacji twierdzących, że powikłania cukrzycy są spowodowane cukrzycą i nie mają związku z poziomem cukru we krwi. To rozumowanie jest nieprawidłowe, fakt, że wciąż jest promowane wynika z tego, że wielu lekarzy nie wie, jak utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi.

Podwyższony poziom cukru we krwi może wpływać na prawie każdą tkankę w ciele. Oczy, nerwy, tkanki, skóra, wątroba, i tak dalej – hiperglikemia ma negatywny wpływ na wszystkie te narządy. Istnieje wiele mechanizmów, dzięki którym podwyższony poziom cukru we krwi może powodować powikłania cukrzycy. Niektóre z tych mechanizmów były intensywnie badane, inne mniej intensywnie.

Na przykład w organizmie znajdują się tkanki zwane producentami reduktazy aldozowej, które w obecności wysokiego poziomu cukru we krwi wytwarzają enzym, który przekształca glukozę w sorbitol. Sorbitol to środek osmotyczny, który przyciąga wodę. Jeśli więc w komórce jest dużo sorbitolu, woda zostanie przyciągnięta do komórki i komórka puchnie. Jej funkcje w efekcie zostają osłabione, a ostatecznie nabrzmiała komórka może od nadmiaru wody eksplodować. Komórki reduktazy aldozowej występują w soczewce oka (mechanizm powstawania zaćmy), komórkach nerwowych całego cieła (neuropatia = uszkodzenie nerwów), komórkach Schwanna, które są komórkami izolującymi aksony wychodzące z nerwów (długie pajęcze ramiona które wychodzą z nerwów zwanych aksonami); komórki w nerkach zwane komórkami mezangialnymi, komórki wyściełające zewnętrzną stronę naczyń włosowatych – małe naczynia włosowate krwi.

Istnieje inna częsta przyczyna powikłań cukrzycowych, tak zwane produkty końcowe zaawansowanej glikacji. Glukoza przykleja się do białek w komórce i powoduje, że białka tracą swoją funkcję i/lub zmieniają zachowanie białek.

Podam przykład: tkanka łączna przylegająca do naszych stawów, połączona z mięśniami i kośćmi. Tkanka łączna jest bogata w białko zwane kolagenem. Kolagen jest prawdopodobnie najdłużej żyjącym białkiem w ludzkim ciele. U młodej zdrowej osoby żywotność kolagenu wynosi około 15 lat, a u osób starszych lub osób z w pełni unormowaną cukrzycą – znacznie dłużej. Kolagen ulega glikacji; oznacza to, że glukoza przykleja się do białek, do aminokwasów w kolagenie. Kiedy do włókien kolagenu przyklejona jest glukoza, sklejają się one ze sobą przez glukozę i nie działają już płynnie. Gdy próbujesz poruszyć stawem, w którym cała tkanka łączna w pobliżu stawu (często w ramieniu) jest zglikowana, stwierdzasz, że zakres ruchu w ramieniu jest ograniczony, a próba jego zwiększenia może rozerwać włókna – w każdym razie odczuwasz ból.

Jest to również przyczyną zespołu cieśni nadgarstka, który objawia się w nadgarstku z bólem funkcji obejmujących nadgarstek.

Istnieje przykurcz Dupuytrena, który jest przykurczem palców spowodowanym glikacją kolagenu w ścięgnach, które zginają palce.

Jest jeszcze jedna dolegliwość, którą można by poszukać w internecie, nazywana chorobą Peyroniego, która według gazet dotknęła jednego z amerykańskich prezydentów. Jest więc wiele biochemicznych powodów, dla których glukoza jest destrukcyjna i powoduje wiele problemów. Powoduje chorobę serca, a już wcześniej wspomniałem o niewydolności nerek. To rodzaj podsumowania, długa odpowiedź na krótkie pytanie.

cdn.